Bir Ufak Çöp Meselesi

Sevgili Okuyucu!

Daha çocuğumuz badi badi adımlarla yürürken ve yeni yeni dışarıya çıktığında ilk öğrettiğimiz şeylerden biridir sokağa çöp atılmaması gerektiği. Bazen bir lolipop çubuğu, bazen bir peçete bazen de bir cips poşetini çöpe atması, çöp bulamama halinde ise çöp bulana kadar elinde taşıması gerektiğini çocuk o yaşlarda ailesinden öğrenir.

Peki ya öğrenmezse yahut da öğretilmezse? Peki ya bu ailede bu temizlik alışkanlığı, çevre bilinci yoksa? O zaman ne olacak?

Ne mi olacak? Bakın sokağınıza, apartmanınıza! Kim atıyor bunca izmaritleri, su şişelerini? Hele hele köylerdeki o  akarsular, dereleri çöplük haline kim getiriyor?

Çöplerini yakan çok bilinçli köyler biliyorum. İnsan bilinçliyse ister şehirde ister köyde yaşasın kimseyi rahatsız etmeden yaşar. Çöpüne bile sahip çıkar bilinçli insan... Kullanıp attığınız basit bir plastiğin bile doğada kaybolmadığını ve yiyeceklerimizde mikroplastiklerin olduğunu söylesem...

Çöpünü dışarıya atan insanın çevre bilinci yoktur. Diğer insanlara, canlılara ve doğaya saygılı değildir. Mesele çöp atma meselesi değil aslında! Mesele ilkellik! Mesele saygısızlık! Mesele eğitimsizlik! 

Begüm Özkaya Kurt