VEFA

Adı var kendi yok denilerek sadece İstanbul'da bir semt ismi olarak kaldığı dile getirilen "vefa"... Bu bana vefanın hep karşıdan beklenegelen bir davranış olarak düşünüldüğü izlenimini vermekte.

Peki vefa adına sen ne yaptın? Karşıdaki nankörlük yapınca sağda solda çekiştirip arkasından atıp tutmak vefanın tam olarak neresinde? Sürekli, ben haklıyım çok haksızlığa uğradım demek, zeytinyağı gibi üste çıkma çabasında olmak.... Ne hikmetse hep birileri vefasız, hep birileri haksız ve hep birilerinin hakkı yeniyor!

Asıl vefasızlığa uğrayanın sesi çıkmazken, karşıdaki bağıra çağıra edebiyatını yapıyor. Kişi arada bir şunu düşünmeli bence, " haksızlığa uğradım, vefasızlık etti ama üzerimde hakkı var onun hatrına sabredeyim" ya da " çok kırdı beni ancak geçmişimiz var, onun hürmetine affedeyim". Kaç kişi böyle düşünüyor?

Hiç duydunuz mu bu sözleri?

Vallahi ben hep birilerinin vefasız ve haksız olduğunu duyuyorum. Biliyorum ki böyle düşünen kişiler nefislerine uymayan her söylemimde beni de vefasız ilan edecek.

Kolay olan yok saymak, yüz çevirmek... Zor olan "eyvallah" demeyi ve sükuneti tercih etmek... "Boşver, Hak Teâlâ her şeyi bilmekte diyerek yanlarından yürüyüp geçmek."

Emine CUMA